نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
بانوی کارآفرین برتر استان همدان می گوید: میناکاری همدان به چین و مالزی صدارات می شود. معرفی هنرمندان و آثار خلاقانه آن ها میتواند مشوقی برای هنردوستان و آشنایی افراد با کارهای هنری و حتی کارآفرینی و اشتغالزایی باشد.همچنین شناخت دقیق و جامع هنرهای سنتی و دستی هنرمندان ایران امری مدنی است تا به وسیله […]
بانوی کارآفرین برتر استان همدان می گوید: میناکاری همدان به چین و مالزی صدارات می شود.
معرفی هنرمندان و آثار خلاقانه آن ها میتواند مشوقی برای هنردوستان و آشنایی افراد با کارهای هنری و حتی کارآفرینی و اشتغالزایی باشد.همچنین شناخت دقیق و جامع هنرهای سنتی و دستی هنرمندان ایران امری مدنی است تا به وسیله آن بتوان از هنر و هنرمندان این مرز و بوم حمایت و زمینه های لازم را برای حفظ و پاس داشت این گنجینه با ارزش فراهم کرد. در همین راستا برآن شدیم تا با یکی از هنرمندان و کارآفرینان همدان مصاحبه ای داشته باشیم که آن را می خوانید.
ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
سمیه حوتی، متولد 1363 هستم و بالغ بر 12 سال سابقه کاری دارم و در رشته تحصیلی کارشناس حرفه ای حقوق کیفری درس خواندم.
از سوابق کاریتان، از شکست ها و موفقیت هایتان بگویید؟
حدود 12 سال پیش در حوزه معرق فعالیت و معرق به صورت سه بعدی فعالیت می کردم. مربی صنایع دستی، چرم، نقاشی روی سفال و میناکاری هستم و دوره میناکاری را به صورت حرفه ای گذرانده ام. همچنین کارگاهی دارم که بالغ بر 40 خانم خود سرپرست و دانشجو در آن مشغول به کار هستند.
در سال 1394 توانستم دو نشان ملی مرغوبیت کالا بگیرم. و بعد از طریق دانشگاه عملی کاربردی به عنوان کارآفرین برتر 1394 سوم شدم ودر سال های 95 و 96 هم کارآفرین برتر و اول شدم.
از مشکلاتی که پشت سر گذاشتید، بگویید؟
بر اساس تقاضای بازار، کیفیت کارها و ارائه دادن به بازار نتوانستم موفق باشم ولی کم کم با برگزاری نمایشگاه ها و با بازاریابی و مدیریتی که در کار داشتم سعی کردم مشکل را برطرف کنم و با توکل به خدا و پشتکار توانستم موفق باشم.
وی ادامه می دهد: کسی که کارت بازرگانی دارد خیلی راحت تر می تواند صاردات داشته باشد اما این کار برای من سخت تر است چراکه من برای صادرات کالاهایم یک واسطه و دلالی دارم که باعث می شود به سودی که می خواهم نرسم. اگر مسئولان ذیربط کمک و حمایتی داشته باشند که من و تولیدکنندگانی مانند من بتوانیم بدون واسطه محصولاتمان را به خارج از ایران ببریم قطعا بهتر خواهد بود.
مشوق شما در این راه چه کسی بود و عوامل موفقیتتان چه بوده است؟
پدر و مادرم مشوق های من در حوزه کارآفرینی بودند و در این مسیر که حرکت می کردم ارگان های دولتی هم سعی کردند حمایت کنند که از جمله آنها دانشگاه علمی کاربردی است که از مشتری هایم هستند و به صنایع دستی اهمیت می دهند.
همچنین من به چین و مالزی نیز صادرات دارم.
از نگاه شما مهارت و تخصص برتر است یا مدرک صرف دانشگاهی داشتن؟
هر دو باید کنار هم باشند. استارت اولیه با مطالعه و درس خواندن است و بعد با تجربه، آزمون و خطا میتوان به آن مرحله ای که می خواهیم برسیم.
چرا تعداد بیکاران ما روز به روز بیشتر می شود، کار نیست یا افرادی که بخواهند کار کنند؟
کار هست اما بازار ارائه کم است. خیلی ها هستند که دارند کار می کنند اما برای فروش کالایشان مسیری را پیدا نمی کنند.
اگر یک جوان بیکار امروزی بخواهد شروع به کار کند، از کجا باید شروع کند؟
اول باید به خدا توکل کند و در مسیری که می رود اصلا نترسد چراکه مسیری که در آن قدم می گذاریم پستی و بلندی زیادی دارد که باید آنها را مثل یک کوه برای خودمان نبینیم.
مسئولین امر چه موانعی را باید از سر راه شما بردارند؟
مسئولین می توانند برای مراسم هایی که دارند از تولیدکنندگان داخلی خرید کنند و از این طریق آنها را حمایت کنند. و همچنین ارگان های دولتی از تولیدکنندگان واقعی و محصولات با کیفیت خریداری کنند و واسطه ها را حذف کنند و با یک کارگاه قرارداده یک یا دو ساله ببندند تا تولیدکنندگان هم بتوانند افراد بیشتری را استخدام کنند و حوزه کارآفرینی خود را گسترده تر کنند.
سخن پایانی؟
به امید خداوند هیچ بیکاری در ایران نداشته باشیم و با توکل به خدا و پشتکار بتوانیم موفق شویم.
انتهای پیام/
خبرنگار: مهری درویش قنبر