نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
تاج اصفهانی در سال ۱۲۸۲ در اصفهان متولد شد. وی به اشعار سعدی علاقه زیادی داشت و گزیدههایی از اشعار سعدی و دیگر شاعران را حفظ بود و در هنگام اجرای آواز به تناسب زمان و محیط از آن اشعار استفاده میکرد. از ماندگارترین آثارش میتوان به آتش دل اشاره کرد. برخی از […]
تاج اصفهانی در سال ۱۲۸۲ در اصفهان متولد شد. وی به اشعار سعدی علاقه زیادی داشت و گزیدههایی از اشعار سعدی و دیگر شاعران را حفظ بود و در هنگام اجرای آواز به تناسب زمان و محیط از آن اشعار استفاده میکرد.
از ماندگارترین آثارش میتوان به آتش دل اشاره کرد. برخی از شاگردان برجسته او آقایان ایرج، علیرضا افتخاری و … می باشند.
همچنین به گفته محمدرضا شجریان، وی آوازهای تاج اصفهانی را روی صفحات مرور میکرده است.
محمدرضا شجریان تاج اصفهانی را اینگونه توصیف میکند:
«… شادروان تاج مردی بود سلیمالنفس و با مناعت طبع هرگز در طول مدت زندگی اش به خاطر مال دنیا و مسائل مادی به کسی کرنش نکرد و به این خاطر مدح کسی را نگفت و از همه تعریف و تمجید میکرد و همه را با نام خیر یاد میکرد، شاید کسی به خاطر نداشته باشد که او حتی یک بار از کسی گلایه کند یا از کسی بد بگوید او حتی اگر از کسی رنجشی میدید و خاطرش آزرده میشد، این رنج و آزردگی را با سکوت بزرگوارانهای تحمل میکرد. تاج از استادانش با احترام فراوانی یاد میکرد. با دوستانش با مهربانی و عطوفت رفتار میکرد و حتی تا آخرین روزهای عمرش به اغلب دوستانش سرکشی و احوال پرسی میکرد. او با شاگردانش نیز عطوف و مهربان بود و مانند پدری خود را موظف به غمخواری آنان میدانست. شادروان تاج در زندگی یک همسر اختیار کرد و همیشه از او به عنوان یک کدبانوی خانهدار مهربان و دلسوز که موجب و موجد گرمی کانون خانوادگی اوست نام میبرد. خداوند به تاج از این همسر شش فرزند عطا کرد؛ چهار دختر به نامهای: تاجی، پروین، هما، پروانه و دو پسر به نامهای: همایون و جمشید …».
تاج اصفهانی در بامداد ۱۳ آذر ماه ۱۳۶۰ در سن ۷۸ سالگی در منزل پدری به علت کهولت سن و بیماری درگذشت. آرامگاه او در تخت فولاد اصفهان قرار دارد.
یادش گرامی
انتهای پیام/