نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
قطعا وقتی واژه کارگر به ذهنمان می آید در ابتدا واژگانی مثل رزق و روزی حلال، تلاش و گذشت، عشق به خانواده و فرزندان پاک، به آن خطور می کند.
یازدهم اردیبهشت ماه، روز زحمکشانی است که با همت والای خود چرخ صنعت و تولید را به گردش در میآورند و کار را عبادت و تلاش خود را در سرنوشت ملت و کشور موثر میدانند.
روز هنرمندانی است که هنر آنها عشق به خانواده و مسئولیت پذیری است. عشقی که حاصل از رنج است و حاصلش درختی پر شاخه، که برگ برگ آن تبلوری بر زندگی اجتماعی این روزهای جهان است.
همه به این واقفیم که باید شرایطی فراهم شود که کارگران برای انتخاب شغلی در شأن خود، قدرت انتخاب داشته باشند. شرایط در کشور باید طوری پیش رود تا انسان هایی که به دنبال مایحتاج زندگی خود، و نه به دنبال ثروت اندوزی هستند، آینده روشنی را پیش روی خود مشاهده کنند.
که اگر اینطور پیش نرود (که گاهاً شاهد هستیم) شاهد آسیب های اجتماعی به خصوص بروز هنجارهایی در خانواده ها خواهیم بود که این نه برای آینده کشور خوب است و نه اجتماع و شهرها به سوی تکامل قدم بر میدارند.
در حوزه اقتصاد بایست برنامه ریزی انجام شود که سرمایه دارانی حمایت شوند که قدر کارگر را می دانند و این قشر را انسان های روزمزد و موقتی در شغل خود ندانند.
در شهر خودمان همدان پروژه های مانند اسکال مال، نهایت بعد از چند سال دیگر به کارگران نیاز نخواهد داشت و برنامه ریزی برای آینده آنها نیست و بعد از اتمام پروژه، این سرمایه داران هستند که در نهایت بهرمند خواهند بود.
کار و کارگر کلمات ارزشمند و پر معنایی است که با گذشت تاریخ و اوج گیری تمدن بشری روز به روز بر ارزش و اعتبار آن افزوده شده و در این مسیر با تلاش های بسیار و انجام فعالیت خستگی ناپذیر و مجاهدانه این قشر پرتلاش در راستای اعتلای جامعه انسانی معنا و مفهومی والاتر پیدا کرده است.
اولین روز از ماه “می” هر سال در تقویم میلادی که در تقویم هجری شمسی معمولاً با روزهای 11 یا 12 اردیبهشت ماه مصادف میشود، روز جهانی کار و کارگر نام دارد.
از این رو، روز کارگر، روز پیشتازان پیشرفت و توسعه در سال جهش تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها را به تمامی زحمتکشان، اندیشمندان عاشق خانواده و فرزندان، کارگران زحمتکش میهن عزیزمان و به خصوص همشهریان گرانقدر تبریک عرض می نمایم.
یادداشت از: مهری درویش قنبر