زورآوند: همه توانم را گذاشتم

دونده ۲۰کیلومتر رشته پیاده‌روی همدانی حاضر در المپیک ریو می‌گوید: من تمام توانم را در مسابقات المپیک گذاشتم و آمده بودم جزو بهترین‌ها باشم؛ اما نشد.

 

 

 

به گزارش “فردای همدان”، حمیدرضا زورآوند، که در رقابت‌های المپیک از کسب مدال ناکام ماند، در گفت‌و‌گو با همشهری اظهار می‌ کند: بیش از 300 دوومیدانی‌کار در ماده پیاده‌روی از 180 کشور دنیا در این رقابت‌ها بودند که 110 نفر از آنان رکورد بهتری نسبت به من داشتند. تمام تلاشم را انجام دادم که در المپیک بتوانم یک نتیجه قابل قبول برای کشورم کسب کنم؛ البته باید توجه داشت مسابقات المپیک شرایط سختی دارد و در این شرایط مسابقه دادن دشوار است.

وی می‌گوید: همین که به خط پایان رسیدم و اوت نشدم خوب است. چراکه برای اولین‌بار بود یک ایرانی به خط پایان مسابقات 20 کیلومتر می‌رسید. از تمام کسانی که برایم زحمت کشیدند مخصوصا پدر و مادرم، مربی‌ام و مجید کیهانی، رئیس فدراسیون دوومیدانی ایران، تشکر می‌کنم.

زورآوند می‌افزاید: اگر شرایط در رقابت‌ها مهیا بود تصمیم داشتم رکورد ملی ایران را در المپیک جابه‌جا کنم و برای رسیدن به آروزیم تلاش کردم. المپیک بزرگ‌ترین مسابقات ورزشی دنیاست و همیشه سخت بوده است. همچنین همواره پیشرفت‌های علمی در سطح دنیا به این سخت بودن افزوده می‌شود.

 

80 رقیب

این دونده ۲۰کیلومتر پیاده‌روی حاضر در المپیک ریو می‌گوید: سخت‌ترین دوره المپیک را پیش ‌رو داشتم؛ زیرا بهترین‌های دنیا در ریو دور هم جمع شده بودند.

وی با اشاره به حریفان خود در المپیک ریو بیان می‌کند: حدود 80 رقیب خوب از سراسر دنیا برای به دست آوردن 3 مدال کنار هم جمع شده‌ بودند تا بهترین باشند. دوندگان حاضر در ریو بهترین‌های دنیا بودند که رکورد همه آن‌ها زیر یک ساعت و 24 دقیقه بود و همه نزدیک به کسب مدال بودند.

زورآوند ادامه می‌دهد: چند سالی است که همه زندگی من ورزش شده و بهترین روزهای زندگی و جوانی‌ام را گذاشتم تا اولین ورزشکار تاریخ دوومیدانی همدان باشم که به المپیک می‌رود. برای رسیدن به المپیک تمرین‌های زیادی داشتم، بعضی روزها 2 جلسه و خیلی وقت‌ها 3 جلسه تمرین کردم تا به آرزوی حضور در المپیک رسیدم.

 

آمادگی قبلی

این ورزشکار 26 ساله همدانی با اشاره به سطح آمادگی پیش از بازی‎های المپیک می‌گوید: اردوی خیلی خوبی را در شهر کانگ‌میانگ چین با حضور برترین دوندگان کشور چین برگزار کردم و توانستم به سطح بالایی از آمادگی برسم اما متأسفانه موفق به کسب مدال المپیک نشدم.

وی با بیان این‌که در آنجا تمرینات اختصاصی خود را برای حضور قدرتمندانه در بازی‌های المپیک با دیگردوندگان جوان کشور چین انجام دادم که مقام‌های خوبی در سطح آسیا و جهان داشتند، اظهار می‌کند: کانگ‌میانگ از نظر آب‌و‌هوایی شباهت زیادی به ریو داشت.

زورآوند با اشاره به مسابقات لیگ دوومیدانی و رکوردشکنی خود در این رقابت‌ها، یادآور می‌شود: با توجه به این‌که این مسابقات قبل از المپیک برگزار ‌شد زیاد در این رقابت‌ها به خودم فشار نیاوردم تا دچار مصدومیت نشوم اما با این حال توانستم رکورد ایران را یک دقیقه جابه‌جا کنم.

این دونده ۲۰کیلومتر پیاده‌روی با بیان این‌که خانواده و بعد دوستان و آشنایانم مشوق من در این رشته بودند، اظهار می‌کند: روزهای سختی برایم سپری شد تا به المپیک رسیدم اما الآن دیگر به آن روزها فکر نمی‌کنم و چند سالی است که همه زندگی‌ام ورزش شده است. از همه مردم کشورم متشکرم که برای کاروان ورزشی ایران دعا کردند.

 

مسابقات پیش رو

زورآوند در پاسخ به این سؤال که بعد از برگشتن به ایران و همدان چه برنامه‌ای دارید، بیان می‌کند: 2 مسابقه مهم از جمله کاپ آسیایی و قهرمانی جهان در سال 2017 دارم و هدفم این 2 مسابقه است.

وی در پاسخ به این سؤال که تا چه موقع قصد دارید دوومیدانی را ادامه دهید، ادامه می‌دهد: در رشته‌های فوق استقامت مثل 20 کیلومتر می‌شود تا 35 یا 40 سالگی تمرین کرد و جزو خوب‌ها بود؛ البته باید شرایط تمرین کردن مهیا باشد.

این ورزشکار در رابطه با بهترین مدال‌های کسب‌شده‌اش، عنوان می‌کند: بهترین مدالم را سال 85 در مسابقات جهانی صحرانوردی دانش‌آموزان کسب کردم که سوم تیمی شدیم.

نویسنده: مهری درویش‌قنبر