کاش هر روز انتخابات بود

الآن که دیه روزای آخِرِه دِوُرِه چارٌم شِوُرا شَرِه، بَضی اَ خیاوانارِه دارن اِسفالت مٌوکٌنَن، پُلِ چراغ قرمزه که نصفه کاره ویل کرده بودن اَ دوباره دارن دُرُسِش  مُوکٌنَن، پروژه افتتاح موُکُونَن کاره مردم راس میارن،ماخان بگن آره مِثَل ما ای کارارِه کردیم میانِه شَر… یا  اینای که کاندید شدن،  وا همه مِِهرِبانَن، چنان جانُوم […]

الآن که دیه روزای آخِرِه دِوُرِه چارٌم شِوُرا شَرِه، بَضی اَ خیاوانارِه دارن اِسفالت مٌوکٌنَن،

پُلِ چراغ قرمزه که نصفه کاره ویل کرده بودن اَ دوباره دارن دُرُسِش  مُوکٌنَن، پروژه افتتاح موُکُونَن

کاره مردم راس میارن،ماخان بگن آره مِثَل ما ای کارارِه کردیم میانِه شَر…

یا  اینای که کاندید شدن،  وا همه مِِهرِبانَن،
چنان جانُوم عٌمرُم موُکُونَن به دِوُر و اطرافیان شان،

میانِه مردم میرن، محله های پایْنِه شَر میرن، هیئت میرن، نِماز جِماعت میرن،
تو راه میوینَن یکی وایساده بِری ماشین سِوارش موُکُونَن،

وا بِچِه های محله گُل کوچُوک  و بِزِن و بِدِوٌ بازی مُوکٌنَن،

کوهنورد میشن، جَکی چان میشن، فوتبالیست میشن….،مرد عنکِبوتی میشن،

کُلا اَزی رو به اُ رو میشَن و آدم میمانِه ماطَل که ای هَمو آدِمِه سْت؟؟

تا هَمو ای چَن هَفدِه پیش جِوان مردم هیچ بِشِش تِوَجُه نیمیکَردَن و اهمیت نیمیدادن،  وِلی وا نِزدیک شدن به انتخابات‌ ،هَمو اُ جِوان بکار نیا میشه حامی!
هرشب میانِه ای گروه، اُ گروه میارِنِش تا بِراش رآی جَم کنه…

خلاصه بِری که رآی بیاره هر کاری مٌوکٌنِه….

اَصَن ای چَن روزه انگار نه انگار هَمو اٌ هِمدانِه !
اَ بَس که مهر و محبت مِوٌج میزِنِه و هِمدان داره قِوارِه دار میشه….

ای کاش هر روز انتخابات بود…

نویسنده: امین مرتضایی

انتهای پیام/