نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش فردای همدان، حسین روزخوش اظهار کرد: چند سالی است در حوزه تئاتر فعالیت میکنم. تئاتر کودک و نوجوان را بیش از دیگر گرایشهای تئاتر دوست دارم چون کودکان را بسیار دوست دارم و همیشه تلاش کردهام کارهایی که برای آنها تولید میکنم، از دغدغههای شخصیام باشد. نمایشی که امسال اجرا میکنیم، بر اساس روانشناسی کودک و محوریت ترسها و دغدغههای آنها ساخته شده است.
نویسنده و کارگردان نمایش «کتاب جنگل» با اشاره به ضعفها و چالشهایی که کودکان امروز با آن مواجه هستند، ادامه داد: کودکان در جامعه امروز، به دلیل شرایط اجتماعی و رفتارهای خانوادگی، دچار ضعفها و ناتوانیهایی میشوند. تلاش کردیم نمایشی بسازیم که بچهها در یک مسیر ماجراجویانه همراه قهرمان داستان شوند، خودشان را کنار او ببینند و بتوانند بر ترسها و ضعفهایشان غلبه کنند.
روزخوش درباره وضعیت امسال جشنواره گفت: به نظر من جشنواره نسبت به سالهای گذشته کمی افت کرده است. بخشی از این افت به ضعف در برنامهریزیها برمیگردد و بخشی هم به دلیل حضور تیمی است که از تهران برای اجرای کارها آمدهاند و تجربه کافی ندارند. مهمتر از همه اینکه هیچ هماهنگی موثری با همدان وجود ندارد. این موضوع انتقاد نیست؛ بیشتر پیشنهاد است.
وی افزود: امسال یک دبیرخانه موازی در تهران ایجاد شد و بسیاری از امور آنجا انجام گرفت؛ در حالیکه همدان خودش توانایی اجرای کامل این فعالیتها را دارد. همین مسئله باعث شد جشنواره امسال نسبت به گذشته کوچکتر به نظر برسد.
نویسنده و کارگردان نمایش «کتاب جنگل» با اشاره به لزوم تغییر در روند برگزاری جشنواره اظهار کرد: این جشنواره ماهیتی همدانی دارد و سالها پیش از همین شهر آغاز شده است. به نظر من برای ایجاد هماهنگی بهتر، کارهای اجرایی باید به دست افرادی سپرده شود که در همدان حضور دارند. همچنین لازم است از نگاههای سلیقهای و کارهای محفلی فاصله بگیریم و به سمت شایستهسالاری حرکت کنیم. روزخوش با ذکر مثالی گفت: پوستر امسال جشنواره، با اینکه من طراح گرافیک هستم، از نظر من هیچ تناسبی با کودکان نداشت و جذابیتی برای آنها ایجاد نمیکرد. جشنواره باید برای انتخاب طراح، هنرمند و عوامل مختلف از فراخوان گسترده استفاده کند و از همه هنرمندان دعوت شود. کار نباید فقط به گروههای خاص محدود شود. اتحاد و مشارکت همه هنرمندان میتواند به بهبود کیفیت جشنواره کمک کند.
وی با بیان اینکه «تئاتر مادر همه هنرهاست»، توضیح داد: در تئاتر همه هنرها از موسیقی تا نقاشی و هنرهای تجسمی دیده میشود. وقتی قصد آموزش به کودکان داریم، آموزش مستقیم چندان کارآمد نیست. بچهها زمانی بهتر یاد میگیرند که در مسیر قصه همراه شوند، آن را باور کنند و لمسش کنند. تئاتر این ظرفیت را دارد.
نویسنده و کارگردان نمایش «کتاب جنگل» تأکید کرد: اگر در تئاتر هم آموزش فقط مستقیم باشد، نتیجه چندانی نخواهد داشت؛ اما وقتی کودک همراه روند نمایش قرار بگیرد، پذیرش بیشتری نسبت به مسائل آموزشی پیدا میکند.
روزخوش درباره حضورش در دورههای گذشته گفت: سالهای قبل بیشتر در کنار دوستانی مانند آقای کاووسی و آقای پورحسینی فعالیت داشتم. سال گذشته به عنوان مدیر سالن و مسئول اجرایی در جشنواره حضور داشتم. همچنین بیشتر در حوزه جشنواره فیلم کودک و نوجوان مشغول بودم، اما جشنواره تئاتر کودک همیشه برای ما هنرمندان تئاتر دغدغه بوده و حضور در آن برایمان اهمیت دارد.
وی افزود: صدای مقایسهای که بین دورههای مختلف شنیده میشود نشان میدهد جشنواره تئاتر کودک کمی رو به افت رفته است. بخشی از آن به کاهش بودجه برمیگردد و بخشی هم به این دلیل است که باید خوشسلیقهتر عمل کنیم، از جوانان بیشتر استفاده کنیم و نگاه تیمی و محفلی را کنار بگذاریم. تیمی فکر کردن آسیبزننده است.
نویسنده و کارگردان نمایش «کتاب جنگل» در پایان با اشاره به نقش خانوادهها در رشد تئاتر کودک، تصریح کرد: امسال چند مورد دیدم که خانوادهها فقط برای پر کردن وقت بچهها به جشنواره آمده بودند و این نشان میدهد تئاتر هنوز به دغدغه جدی خانوادهها تبدیل نشده است. آموزش مستقیم خانوادهها تا حدی جوابگوست؛ اما اگر خانوادهها باور کنند که تئاتر میتواند در رشد و آموزش کودکان مؤثر باشد و آن را در سبد فرهنگی خود قرار دهند، تئاتر نقشی بسیار مهمتر و مؤثرتر پیدا میکند.